^Powrót na góre

Strona główna

Kancelaria parafialna

Duszpasterze

Galeria zdjęć

Aktualnie gościmy

Odwiedza nas 17 gości.

Statystyka odwiedzin

02056814
Dziś
Wczoraj
Ten tydzień
Ten miesiąc
Łącznie
828
591
4824
12347
2056814

Twoje IP: 18.97.14.83
Server Time: 2024-12-12 22:39:52

Ruch Światło-Życie         

        Ruch Światło-Życie (znany powszechnie jako Oaza) – jeden z ruchów odnowy Kościoła rzymskokatolickiego. Ruch ten powstał w Polsce, a jego założycielem był Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki.Ruch gromadzi ludzi różnego wieku i stanu: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w części rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół (nazywany także Oazą Rodzin). Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło-Życie stara się formować dojrzałych i świadomych chrześcijan oraz służyć ożywianiu lokalnych wspólnot Kościoła – parafii, dekanatów, diecezji.
        Znakiem Ruchu Światło-Życie jest symbol i słowa ΦΩΣ ΖΩΗ (czyt. fos-zoe) – greckie słowa „światło” i „życie”, krzyżujące się na literze „omega”, która tutaj jest symbolem Ducha Świętego (jako tego, który jest wszystkim) i ułożone w kształt krzyża. Popularna nazwa tego symbolu to foska.
Początki historii Ruchu sięgają „oazy”, czyli wyjazdu rekolekcyjnego o charakterze przeżyciowym, która odbyła się w 1954 r. z udziałem ministrantów. Przed rokiem 1976 Ruch był znany pod nazwą „Ruch oazowy”, „Ruch Żywego Kościoła”, „Ruch Niepokalanej”. Twórcą oazy, założycielem Ruchu i pierwszym moderatorem krajowym był ks. Franciszek Blachnicki (pochowany w kościele pw. Dobrego Pasterza w Krościenku), zmarły w 1987. Drugim, po ks. Blachnickim Ruchu Światło-Życie był ks. Wojciech Danielski (pochowany w Warszawie na Powązkach), zmarły w 1985 r.
        Charakterystycznym momentem duchowości Ruchu Światło-Życie jest dążenie do zjednoczenia z Jezusem.

 

RSZ

DUCHOWOŚĆ RUCHU ŚWIATŁO-ŻYCIE

 

Przez duchowość należy rozumieć pewne zasady natury religijnej, o ile przenikają one i kształtują świadomość oraz postawy i relacje międzyosobowe.

1. Osobista relacja do Jezusa Chrystusa, Jedynego Pana i Zbawiciela

Wiara pojęta jako osobiste przyjęcie Jezusa, oddanie i poddanie Mu siebie, zjednoczenie z Nim w myśleniu i działaniu, musi zawsze inspirować życie wewnętrzne i zaangażowanie członków Ruchu Światło-Życie.

2. Poddanie się działaniu Ducha Świętego

Duchowość Ruchu Światło-Życie cechuje  otwarcie się na działanie Ducha Świętego i Jego dary – charyzmaty Wyraża się przede wszystkim w pielęgnowaniu życia modlitwy osobistej i wspólnej przeżywanej jako osobiste spotkanie z Jezusem w Duchu Świętym.

3. Na wzór Chrystusa Sługi

Charakterystycznym momentem duchowości Ruchu Światło-Życie jest dążenie do zjednoczenia z Jezusem jako Tym, który jest Chrystusem – Mesjaszem – Pomazańcem, czyli Tym, który przyszedł, aby służyć i życie oddać dla wypełnienia woli Ojca i Jego planu zbawienia.

4. Ku Ojcu, przez Chrystusa w Duchu Świętym

Duchowość Ruchu Światło-Życie może być określona również jako duchowość trynitarna, ukazująca całościową wizję życia w Duchu Świętym, przez Chrystusa skierowanego ku Ojcu i Jego wszystko obejmującego planowi zbawienia. Przeżywanie swego życia i powołania w świetle tej wizji jest dla członków Ruchu Światło-Życie źródłem wewnętrznego pokoju, radości i niesłabnącej gorliwości apostolskiej.

5. Nierozdzielność światła wiary i życia z wiary

Słowo Boże, jako Światło rozjaśniające konkretne sytuacje życiowe i wyznaczające drogę postępowania, przyjmowane jest jako Słowo Życia, domagające się wcielenia w życie i poddania mu życia, w myśl słów Pana: „Kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemnościach, lecz będzie miał światło życia” (J 8, 12). Powyższy stosunek do Słowa Bożego wyraża znak – symbol FWS-ZWH, gdzie splecenie tych dwóch grecko-biblijnych słów Światło-Życie w formie krzyża oznacza nierozdzielność światła wiary i życia z wiary, albo inaczej mówiąc, wiary i miłości.

6. Umiłowanie liturgii

Członkowie Ruchu Światło-Życie starają się Tajemnicę Paschalną umieścić w centrum swojego życia i posługi, wyrazem czego będzie umiłowanie liturgii, zwłaszcza eucharystycznej.

7. Miłość do Kościoła

Kościół jest umiłowaniem całego życia członków Ruchu Światło-Życie i najgłębszym umotywowaniem oraz celem ich zaangażowania. Dlatego starają się go wypełniać zawsze w łączności z hierarchią Kościoła, której szczególnie jest zalecona posługa jedności i która ma być widzialnym znakiem tej jedności.

8. Kościół Matka – Matka Kościół

Swoją najgłębszą identyfikację z tajemnicą Kościoła znajdują członkowie Ruchu Światło-Życie w starochrześcijańskiej idei Ecclesia Mater (Kościół Matka) w jej powiązaniu z maryjną ideą Mater Ecclesiae (Matka Kościoła). Pierwsza ujmuje i wyraża tajemnicę Kościoła w obrazie niewiasty, która jest zarazem oblubienicą i matką. Tak właśnie Kościół będąc Oblubienicą Chrystusa przez to, że w poszczególnych swoich członkach jest oddany Chrystusowi w Duchu Świętym przez wiarę i miłość – staje się tym samym życiodajny, macierzyński i płodny – Ecclesia Mater. Źródłem jego macierzyńskiej płodności jest jego zjednoczenie z Chrystusem w Duchu Świętym. Powyższy rys duchowości Ruchu Światło-Życie może być określony równocześnie jako jej rys maryjny. Maryjność Ruchu Światło-Życie wyraża się w tytule: „Niepokalana, Matka Kościoła”, pod którym Maryja jest czczona. Niepokalana, Matka Kościoła jest szczególną patronką Ruchu Światło-Życie.

9.Kolegialność i zorientowanie ku wspólnocie lokalnej Kościoła

Wreszcie duchowość Ruchu Światło-Życie cechuje w szczególny sposób kolegialność i zorientowanie ku wspólnocie lokalnej Kościoła, głównie parafii. Odnowa parafii widziana jest jako punkt docelowy Ruchu Światło-Życie.
 
Spotkania Ruchu Światło-Życie odbywają się w naszej parafii w sobotę o 15:30. Serdecznie zapraszamy wszystkich zanteresowanych formacją Ruchu Światło-Życie. 
Copyright © 2013-2021 - Parafia Tarnogród  Rights Reserved.